روابط زناشویی در دوران عقد در گذشته مورد تایید نبود و این روابط فقط محدود به دیدارهای در جمع خانه، صحبت کردن یا حداکثر گرفتن دست و رفتن به مهمانی می شد. فاصله بین دوران عقد و مراسم عروسی نیز بسیار کوتاه بود و خانواده ها اجازه برقراری رابطه بین دختر و پسر را در دوران عقد نمی‌دادند و حتی اگر این اتفاق می‌افتاد؛ از نظر آن ها بسیار ناپسند بود.

امروزه این حد و حدود ها کمرنگ شده است. هرچند بسیاری از خانواده ها هنوز تصور می کند که برقراری رابطه زناشویی در دوران عقد قبل از برگزاری مراسم عروسی گناه محسوب میشود؛ اما نسل جوان داشتن رابطه در دوران عقد را به‌عنوان بخشی از فرایند شناخت پیدا کردن از طرف مقابل پذیرفته است.

در جامعه ما صحبت از مسائل جنسی یا توصیه هایی درباره روابط زناشویی در خانواده ها چندان جا نیفتاده است و زمانی که دختر و پسر عقد می کنند نمی ‌توانند درباره‌ی این مسائل با خانواده خود صحبت کنند یا از آن خجالت می کشند یا در صورت صحبت درباره روابط زناشویی به شدت از آنها انتقاد می‌شود که نمی‌توانند جلوی هوس های خودشان را بگیرند تا زمانی که زیر یک سقف بروند. بنابراین آنها مجبور می‌شود از کسانی که تا به حال در دوران عقد رابطه داشته اند؛ تجربیاتی کسب کنند.

به هر حال برقراری رابطه زناشویی در دوران عقد، بخشی از احساسات و عواطف زن و شوهر را در بر می‌گیرد. برقراری روابط زناشویی از نظر اسلام در دوران عقد نیز هیچ محدودیتی ندارد و و برخلاف تصور خانواده ها، گناه محسوب نمی شود. روانشناسان معتقدند نیاز های جنسی دختر و پسر باید بعد از دوران عقد با برقراری روابط زناشویی شویی رفع شود و از طرف دیگر آنها باید مطمئن شوند که برای برقراری چنین رابطه ای مشکلی ندارند.

مزایا و معایب برقراری روابط زناشویی در دوران عقد

• نشان دادن احساسات

رابطه جنسی یکی از روشهایی است که زن و شوهر می توانند احساسات خود را به یکدیگر ابراز کنند. ابراز احساسات قبل از ازدواج به این مفهوم است که هر دو نفر از لحاظ عاطفی با یکدیگر درگیر شده و رابطه زناشویی نیز بخش مهمی از این درگیری عاطفی را تشکیل می‌دهد. پس نیازی نیست که مرزها یا حد و حدودی برای آن در دوران عقد تعیین شود. البته این در شرایطی است که هر دو نفر از لحاظ ذهنی و جسمی آمادگی برای شروع رابطه جنسی را داشته باشند؛ در غیر این باید به یکدیگر کمک کنند تا به مرور زمان و بعد از ازدواج به حس مشترکی برای شروع رابطه زناشویی دست پیدا کنند.

• تفاهم

داشتن تفاهم در برقراری روابط زناشویی در پایداری بعد از ازدواج اهمیت بسیار زیادی دارد. رابطه جنسی قبل از ازدواج در دوران عقد نشان می‌دهد که آیا آن ها می‌توانند با توجه به نیازهایی که در برقراری رابطه دارند؛ یکدیگر را تکمیل کنند. به این ترتیب درک بهتری از اینکه چگونه، کجا و چه وقت با یکدیگر رابطه جنسی داشته باشند؛ پیدا خواهند کرد.

• اطمینان از جدی بودن در رابطه

معمولاً زوجینی که روابط زناشویی در دوران عقد را آغاز می‌کنند؛ در تشکیل زندگی مصمم تر است هستند. آنها به این نتیجه رسیده اند که می توانند آینده مطمئنی در کنار یکدیگر داشته باشند. البته پیش از شروع رابطه جنسی اطمینان از جدی بودن در ادامه رابطه واقعاً مهم است. در غیر این صورت آسیب های فیزیکی و روحی شدیدی به یک یا هر دو طرف وارد می شود. یکی از دلایلی که رابطه زناشویی در دوران عقد برای خانواده ها چندان خوشایند نیست؛ بازیچه قرار گرفتن دختران در این شرایط است. موارد بسیار زیادی مشاهده شده است که یکی از طرفین و به خصوص پسر حتی بعد از برقراری رابطه جنسی در دوران عقد، از ازدواج پشیمان شده و دختر را طلاق داده است. در این میان دختر که باکرگی خود را از دست داده، آسیب های روحی شدیدی به او وارد شده و حتی ممکن است در جامعه ی ما برای ازدواج مجدد دچار مشکل شود.منبع : پازل زندگی